Week 6... from Brisbane to Sydney!! Yihaa!

Ok, gastjes ... Keb er nog es mijn werk van gemaakt hier... Hopelijk zie je het nog een beetje zitten om het te lezen... En anders, prentjes kijken is ook steeds fijn ee... ; ) Opgelet, de informatie wordt recenter en recenter... Bij deze wordt de overstap naar Sydney gemaakt...
Enjoy!

Ik had de smaak van de toeristische visites deftig te pakken, dus zette ik mijn ontdekkingstocht deze week gewoon verder.

Deze tocht bracht me naar nog een andere kant van Brisbane, vlakbij de Story Bridge, waar ik alweer langs de rivier wandelde op zoek naar leuke plekjes. Ik legde de Citycat, ofte Citymiauw op de gevoelige plaat vast. Een leuke manier van openbaar vervoer...

Ook kwam ik een aantal huizen tegen die me toch wel even deden wegdromen over het wonen in Australië.

In het New Farm Park was er naast het vele mooie groen ook een rozentuin. Dit deed me prompt denken aan de jaarlijkse verkiezing van 'de gouden roos' in de Kortrijkse rozentuin en alle jaren dat papa me meezeulde om mijn neusje in de roos te steken voor een mooi kiekje voor de krant (aanvankelijk dacht ik dat ik dit met tegenzin deed, tot op een jaar dat papa iemand anders meevroeg omdat hij dacht dat ik dit inderdaad niet graag deed ;) , jaja, vrouwen met streekskes...). De jaarlijkse traditie in acht houdend heb ik hier dan ook maar een fotootje met een roos genomen... FOTO HOL

Verderwandelend in deze melodramatische bui, kwam ik een bordje tegen met 'Sydney Street', hunkerend om daar te raken nam ik dan ook maar een kiekje van het straatbord...

Na een wandeling langs de fenomenale Story Bridge werd mij hunkering eindelijk aanhoord en kreeg ik een verlossend telefoontje van Australian Internships dat ze me een stageplaats gevonden hadden aan de University of Western Sydney!! Wooohooohoooowww! Happy face!!

s Avonds was ik te gast bij de Zweedse vriendinnetjes Lena en Erika voor een waar feestmaal... Ze hadden er echt hun werk van gemaakt! Pomme gratinoise, met een vleesstoofpotje met groentjes en nog een extra slaatje... Heerlijk! Alsof dit nog niet genoeg was, werd er nog een reuzefruittaart op de tafel geschoven! Thank you Sweden!

Toen ik samen met de Koreaanse Seree naar huis wandelde heb ik nog wat kiekjes genomen van Southbank by night.

Aangezien mijn laatste dagen in Brisbane nu echt aangebroken waren, besloot ik nog een tripje te maken naar de Goldcoast...

Op de trein raakte ik aan de praat met... jaja... alweer ne fransen! Hij woont hier al vier jaar en wist me de leukste plekjes van de kust op de kaart aan te duiden. Hij stapte ook af waar ik afstapte en toonde me een plek waar je een prachtig zicht hebt op het water en de surfers... Burleigh Heads lookout point... Echt zalig! Ik ben daar dan ook tot zonsondergang blijven zitten en heb er mijn boek en een wijntje bijgehaald. Wat wel wennen is hier aan de Oostkust is dat de zon niet ondergaat in het water... Jammer, maar ik kreeg hier dan wel een showtje van de maan te zien, die ten tonele verscheen vanuit het water! Magnificent!

Na het genieten van de prachtige natuur zette ik mijn tocht verder naar Coolangatta, waar ik in een backpackers zou verblijven. Onderweg belde broer me even op, wat ik zeer leuk vond... Ik nam hem dan ook even mee naar het strand opdat hij de golven eens kon horen. Thanx bro !!

Verder kwam ik ook een aantal Aussies tegen die me inviteerden voor een drankje op een huisparty'tje. De avonturier in me won de bovenhand en ik ging op deze invitatie in. Waar ik hier belandde hou je niet voor mogelijk. Er waren vijf mannen tussen de 25 en 30 jaar, waarvan 4 stomdronken, ze waren bovendien al even marginaal dan dat ze dronken waren, wat zelfs eindigde in een waar gevecht tussen twee van de vrienden... Aiaiai, het ging er hard aan toe, zelfs bierflesjes moesten eraan geloven... Ik verstond de helft niet van wat ze zeiden, want hun Aussies accentje was bijna niet te evenaren! What a night!

De volgende morgen stond ik al vroeg op om van het zonnetje te kunnen genieten. Ik wandelde langs Kirra Beach, wat ...rarara... alweer prachtige beelden opleverde...

Ik stond op de uitkijk om te zien of ik nergens mijn ventje kon bespeuren om deze prachtige momenten mee te delen, maar helaas... Ik liet dan ook maar een berichtje achter ... just in case ...

Zoals je ziet kwamen de wolken hevig opzetten en was het beter een schuilplaatsje te zoeken om mijn boekje verder te lezen. Ik raakte aan de praat met een 65 jarige rugbycoach en belandde uiteindelijk op zijn balkon vlak aan het strand met een lekker rood wijntje en n chipke. Een leuk gesprek, over sport, criminologie, het australisch leger,... Alvorens terug huiswaarts te keren nam ik nog een kijkje op Coolangatta beach...

Ik had dit nog niet vermeld, maar Justine haar ouders waren al een tijdje op bezoek. Ze hebben een auto gehuurd en hebben wat rondgetrokken richting Sydney en richting Cairns. Het was wel leuk om eens ouders op bezoek te hebben. Bovendien kregen we gekooksel van Justine’s mama... Het kon totaal niet tippen aan mijn mama’s potje, maar toch, voor een keer was het niet ik die het initiatief moest nemen tot koken voor de bende...
Bovendien was er meer lekkers in huis op kosten van de familie! Yihaaa! Ze hebben zelfs paaskonijntjes gekocht... Happy Easter!!
En als ze aan het rondtrekken waren was het ook wel leuk om eens zonder Justine in het appartement te zijn... Alhoewel ik daar geen eenzame dagen gehad heb. Antoine en Benjamin hebben beslist om een week langer taallessen te volgen, maar ze moesten wel weg bij hun gastgezin... Ons appartement vormde dan de perfecte uitvalsbasis. Bovendien waren er sommige van de vrienden die een tijdje buiten de stad woonden en het openbaar vervoer tot daar rijdt maar tot 23u... Dus ook op die manier had ik enkele logés.
Onze nieuwste aanwinst, Stephanie van Zwitserland, speelt ook basketbal... Ideaal, eindelijk eens een vrouwelijke basketbuddy! Het moment dat we dit ontdekten van elkaar zijn we direct wat gaan shotten. De Aziaatjes geloofden hun ogen niet, plots twee basketmeisjes!
Tijdens mijn laatste week in Brisbane liepen grote renovatiewerken in Southbank ten einde, dit leverde een nieuw gedeelte met vele fonteinen en waterpartijen... Waterpret verzekerd!
Mijn laatste Brisbane’s avondmaal hield ik samen met Lena (Zweden). Aangezien we alle restjes uit de frigo op te eten hadden, kon ik haar geen gelijkaardig feestmaal voorschotelen zoals ik eerder kreeg in haar appartement. Maar alsnog was het zeer gezellig!
De volgende dag pakte ik mijn koffers en haalde, op het laatste nippertje (as usual), mijn trein richting de luchthaven. Yiihaaaaa, Sydney here I come!

Op de luchthaven werd ik opgepikt door Michael Kennedy, mijn stagebegeleider. Een uiterst vriendelijke, goedlachse man. Hij is twintig jaar 'detective' geweest bij de New South Wales Police en is daarna les gaan geven in de University of Western Sydney, waar ik mijn stage loop. Dankzij zijn vele connecties slaagt hij er in me op vele plekken binnen te loodsen voor een bezoekje... Waarover later meer.
Ik koos ervoor om in een gastgezin te verblijven in Sydney. Dit om enkele redenen. Het is een goede manier om meer in contact te komen met echte Australiërs en ondergedompeld te worden in hun cultuur. Bovendien heb ik mijn stage, dus niet zoveel tijd om boodschappen te doen, eten te koken, kleren te wassen,... en is het ferm makkelijk dat dit alles voor me gedaan wordt. Het leven in Sydney is ook een stuk duurder dan in Brisbane, dus alweer beter dat ik zelf mijn eten niet moet betalen.

Mijn gast”gezin” valt goed mee. Ik verblijf bij een alleenwonende 46-jarige vrouw, Kim Deacon, die noch man noch kinderen heeft. Ze heeft heel haar leven in ‘publishing’ gewerkt, maar heeft deze job door afvloeiingen verloren. Nu heeft ze een stinky jobke dat haar niet zo gelukkig maakt, maar gedurende mijn verblijf heeft ze een betere aanbieding gekregen en loopt ze stukken gelukkiger rond.

Ze woont in een leuk gezellig huisje in Rockdale, een ‘suburb’ op 12 km van de stad, 12 km van het strand en 12 km van de universiteit (allee ja, da zeggen ze toch).
Er zijn wel een aantal mindere puntjes... Zo heeft ze een immense ‘fear of crime’. Ik zette bijvoorbeeld mijn raam, van 30 op 60 centimeter én muggennet voor, open toen ik een douche ging nemen en tegen de tijd dat ik terugkwam op mijn kamer had ze het raam dichtgedaan. Ik vroeg haar waarom, en ze antwoordde : ‘They (criminals) push their children through the windows’! Alright! Later op de dag, eens het al donker was, wou ik nog naar de winkel gaan met een rokje aan. Ook hierop had ze een ‘lunatic’ bemerking : ‘Oh, I wouldn’t go out like this, it’s way too dangerous!’ En toen ik op een dag vroeg of ik haar fiets mocht gebruiken om naar het winkelcentrum te rijden zei ze dat hij gegarandeerd zal gestolen worden als ik hem daar buiten laat staan, ik argumenteerde nog dat ik hem zou sluiten met twee verschillende sloten, maar dit mocht niet baten! Bovendien is ze nogal krenterig. Zo kookt ze geen vis omdat het te duur is, en bij alles waar we over praten, is het nu uitgaan, sporten, uiteten,... Telkens komt dit ‘te duur’ argument naar boven... Ik geloof dat mijn nieuwe mama door haar nogal bekrompen levensstijltje heel wat leuke dingen mist in het leven. Maar soit, liever zij dan ik!

Verder neemt het me anderhalf uur om op mijn stageplaats te geraken. Ik moet twee treins en een bus nemen... Redelijk vermoeiend al dat overgestap en verschillend transportgebruik. Maar voor 6 weken is dit best te doen. Bovendien heb ik een prof gevonden, Liz Watson, die in mijn straat woont! Dit levert minimum een maal per week een ritje op, waardoor ik op een 25 minuten op mijn bestemming ben in plaats van anderhalf uur. Meerijden met Liz is niet alleen veel comfortabeler en tijdbesparender, Liz is bovendien een zeer wijze en interessante vrouw. Ik weet niet exact hoe oud ze is, maar ik schat haar begin de 60. Ze is heel gedreven en persistent en houdt bovendien van autorijden en is in het geheel geen watje in het verkeer! Het is wel grappig om een oudere vrouw zo stevig op het pedaal te zien staan, of van die onvriendelijke opmerkingen over andere chauffeurs te horen maken, om daarna weer over te gaan in een intellectueel hoogstaand gesprek. Het is dus altijd een plezier om met Liz mee te rijden.

Ok, ik ben hier aan het afwijken van mijn Week 6 –verhaal... Nadat Michael me afzette bij mijn ‘gezin’, mocht ik al direct mee naar een BBQ bij Kim’s vriend Steve. Ook bij Steve is er iemand in gastgezin, enkel is dit geen typische gast. Helge, een 65-jarige Duitser logeert bij Steve. Het is een zeer grappige man en we maakten al snel plannen om samen een tripje te doen naar de Blue Mountains. Verder hebben we ook Skeisha, Steve’s lieve hond.

De volgende dag besloot Steve zijn boot van stal te halen om een tochtje te maken. We reden de boot naar het water, lieten hem van de trailer het water in, sprongen in de boot, maar de motor kwam roet in het eten gooien met een lege batterij... Jammer...
Rockdale (mijn suburb) ligt vlakbij Botany Bay, een grote inham net onder Sydney. Ik woon dus wel vlakbij water, en er is ook strand, maar jammergenoeg geen typisch strand, met surfbare golven. Er is wel een mooi zicht op het centrum en het strand leent zich perfect om een loopke te doen.